Thomas maakt met eenvoudige handwerktuigen zoals een bijl of een mes houten lepels uit takken of stammen van bomen die anders verloren gaan.
geboortejaar: 1981
geboorteplaats: Gent
woonplaats: Melle
bezig sinds maart 2018
Waar is het allemaal begonnen?
Net op het moment dat ik een break wou nemen van mijn werk als leerkracht kwam ik een advertentie tegen voor een workshop lepelsnijden in Noord-Nederland. Ik volgde mijn gevoel en schreef me in. Toen ik nadien thuiskwam, ging ik meteen zelf aan de slag. Ik werd snel verliefd op het concept dat je met je handen zoveel moois kan maken uit het hout dat de natuur je schenkt. Ik koppelde aan mijn jaartje loopbaanonderbreking een doel: een zaakje starten in houten keukenlepels.
Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?
Dat ben ik precies al vergeten. Ik heb een eerder selectief geheugen! (lacht) Dat komt me vaak goed uit maar is soms ook in mijn nadeel. Plus, positieve adviezen blijven gewoon langer hangen dan negatieve.
Mooiste moment tijdens het creatieproces?
Zowel het allereerste moment als het allerlaatste. Bij het klieven van de stam komen vaak prachtige kleuren en tekeningen tevoorschijn. Ook de geur en het gevoel van vers hout zijn indrukwekkend. Het is een totaalbeleving die al mijn zintuigen prikkelt. Diezelfde kleuren komen na het hele proces op het einde terug, als ik de lepel verwen met een laagje notenolie. Het voelt bijna alsof het hout zijn dankbaarheid toont voor de mooie nieuwe bestemming. (lacht)
Wat inspireert je niet?
Te veel cijfers en te veel woorden. Te veel van iets is nooit goed. Tenzij te veel passie?
Waar ben je trots op?
Op het feit dat ik mijn hart en mijn gevoel durf te volgen. De zoektocht naar de juiste weg wordt boeiender als je af en toe eens durft af te slaan.
Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?
Ik heb al gemerkt dat samenwerken met andere makers heel inspirerend werkt. Ik sta open voor ontmoetingen en samenwerkingen, ook met mensen buiten mijn eigen ambacht. De rode draad is “mensen die willen creëren met hun handen”. Als lepelsnijder heb ik nog een enorme leerweg voor de boeg. Er wordt wereldwijd zoveel moois gemaakt op zoveel verschillende manieren!
Lievelingsmateriaal?
Well waddayaknow: hout!
Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?
Meneertje Turnmeester.
Wanneer was je grootste twijfelmoment?
Er zijn er heel veel want ik ben een eeuwig twijfelmens. Misschien moet het grootste moment nog komen volgend jaar: dan zal ik moeten beslissen in hoeverre ik het professionele lepelsnijder-verhaal kan verderzetten.
Wie is jouw grootste steunpilaar?
Mevrouwtje Teelepel houdt mij met beide voetjes op de grond. Ze is een enorme steun en helpt me vaak bij moeilijke beslissingen of door het geven van een andere invalshoek. Mag ik hier ook de groetjes doen en zeggen dat ik haar graag zie?
Lievelingsbeeld?
Wat is je mooiste zin?
“Mijn handen geven mij, wat mijn hart verlangt. Mijn geest kijkt tevreden toe, hoe ze samenwerken”
Wat wil je nog graag doen?
In een verre droom wil ik graag een soort houtsnijdersclub of -school oprichten. Een creatieve broedplaats waar mensen kunnen samenkomen om te werken met vershout. Dat is een keigroot gat in de markt! Maar eerst misschien een eigen atelier.
Waar werk je?
Meer zien van Thomas?
makers over hun passie. 