Hanne Lamon – foto

Hanne is een fotografe die geïnspireerd wordt door meerdere druktechnieken. Momenteel is ze bezig met een reeks rond intimiteit.

Hanne Lamon

geboortejaar: 1982

geboorteplaats: Gent

woonplaats: Gent

bezig sinds haar 14de

Waar is het allemaal begonnen?

Rond mijn 14de vond ik een analoge camera van mijn mama. Ik begon daarmee mezelf en mijn omgeving te fotograferen. Zo nam ik foto’s van een aantal vriendinnen als verschillende personages in scenes, we amuseerden ons tijdens die periode door te spelen met outfits en make-up. Ik zou graag nog eens door die foto’s gaan en kijken of ik er nu iets mee kan doen.

Later leerde ik Cindy Sherman (Amerikaanse kunstenares die tegelijkertijd fotograaf en model is, n.v.d.r.) kennen en haar werk voelde zeer vertrouwd aan. In het vastleggen van mijn eigen omgeving, zie ik zeker een link met nu. Ik vertrek vaak vanuit mijn eigen leefomgeving in mijn werk.

Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?

Geen idee, slecht advies vergeet ik meestal snel. (lacht)

Mooiste moment tijdens het creatieproces?

Het moment in het creëren. Ik vind het zalig om zowel tijdens het fotograferen als tijdens het afdrukken helemaal op te gaan in een soort van eigen sfeer waarin je jezelf een beetje kan verliezen. Een tijdje geleden volgde ik een masterclass en toen kon ik een week lang bijna enkel bezig zijn met mijn eigen werk. Vijf volle dagen! Dat voelde echt zalig.

Ook het vinden van de juiste drager, het juiste papier en de goede grootte kunnen een goed gevoel geven. Of een afgewerkt beeld zien in een presentatie of expo.

Wat inspireert je niet?

Moeilijke vraag, want er inspireert mij heel veel. Daardoor vind ik het trouwens moeilijk duidelijk te kiezen voor één ‘stijl’. Ik ga zeer eclectisch te werk en dat is ook mijn grootste zoektocht. Ik worstel vaak met hoe alles samen te brengen.

Waar ben je trots op?

Ik ben zes jaar geleden mama geworden en dat vraagt veel van me. Vooral sinds mijn tweede kindje word ik geconfronteerd met het moeder worden. Je persoonlijk leven staat precies even stil en je moet zoeken naar een nieuw evenwicht. Ik vind dat daar in onze maatschappij te weinig over wordt gecommuniceerd. Beslissen wat voor een ouder je wil zijn en hoe je dat doet, vind ik niet te onderschatten keuzes. Die worsteling komt terug in mijn werk. Maar ik ben blij het allemaal te doen! Door duidelijk te moeten kiezen, voel ik nog sterker de nood bezig te zijn met mijn eigen ding, ook al is het veel om te combineren.

Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?

Ik vind het zeer boeiend om mijn werk te delen en te bespreken met andere fotografen. Ik probeer dit af en toe te doen met fotografen die ik ken, en heb ook veel aan mentormentor, die feedbacksessies en workshops met fotografen aanbieden. Iedere fotograaf heeft zijn eigen aanpak en manier van werken en kijken. De feedback die je krijgt, zorgt meestal wel voor het verder verdiepen van je eigen werk.

Lievelingsmateriaal?

Ik werk graag met verschillende soorten analoge en digitale camera’s door elkaar. Als afwerking vind ik papier een interessant medium. Het heeft een bepaald gevoel en het gepaste papier kan echt voor de juiste sfeer zorgen.

Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?

Vroeger wilde ik graag danseres worden. Ik heb getwijfeld tussen een dansopleiding of fotografie. Sinds ik fotografie studeerde aan het KASK, is het wel mijn ding. De combinatie met grafiek vind ik ook boeiend en zou ik graag nog verder willen uitwerken. Maar het zou dus waarschijnlijk wel iets zijn in de kunsten. (lacht)

Wanneer was je grootste twijfelmoment?

Na het afstuderen is het een lange zoektocht geweest naar hoe ik naar buiten wil komen als fotograaf. Daar werd tijdens mijn studies niet veel aandacht aan besteed. Nu lijkt dat veel meer aan bod te komen in de opleiding, en wordt er veel meer initiatief genomen. Sowieso lijkt twijfelen bij het kunstenaarschap te horen, en is het maken van een nieuw werk telkens een nieuw zoeken.

Wie is jouw grootste steunpilaar?

Mijn lief en vrienden. En mijn mama. Ze heeft mij altijd gesteund en aangezet tot artistiek bezig zijn. Zelf had ze lang een creatief atelier voor mensen met een handicap. Ik vind creatief bezig zijn heel belangrijk en geloof sterk in de meerwaarde ervan. Ik probeer het zelf door te geven aan mijn eigen kinderen.

Lievelingsbeeld?

Wat is je mooiste zin?

“Chance and change”

(zonder verandering is er geen kans) van Herman de vries. Ik ben momenteel bezig aan een tentoonstelling met deze titel. Met acht andere fotografen stellen we in maart tentoon in Nucleo, in de Lindelei in Gent. De opening is 8 maart, zeker komen! (lacht)

Wat wil je nog graag doen?

Ik heb heel wat ideeën voor projecten, maar er is te weinig tijd. Één van de dingen die ik wil doen, is in mijn oud archief duiken, een ander is aan de slag gaan met druktechnieken.

Waar werk je?

Meer zien van Hanne?

Website

Instagram

 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s