Ezra maakt installaties, schilderijen, video’s, lichtontwerpen en scenografieën. Daarbij ligt haar focus op licht.

geboortejaar: 1991
geboorteplaats: Utrecht
woonplaats: Gent
echt met kunst bezig sinds ze haar studies begon aan de academie in 2011
Waar is het allemaal begonnen?
Toen ik zestien was, liep ik twee weken stage bij Anneke Timmerman, destijds mijn buurvrouw en kunstenares. Een aantal jaar laten was zij het die mij overtuigd heeft om naar de kunstacademie te gaan. Ik heb eerst gestudeerd aan de HKU in Utrecht en daarna in Gent aan het KASK. Tijdens mijn eerste jaar aan de academie in Utrecht werkte ik heel intuïtief. Ik maakte vooral installaties en schilderijen, maar ik was ook bezig met fotografie, video en tekenen. Het was pas later in Gent dat ik specifieker op een medium gericht onderzoek heb gedaan, namelijk op schilderen. Daar heb ik veel verdieping in mijn werk gevonden. Maar nu ik eraan terugdenk, zat er toch al heel veel van wat ik nu doe in die intuïtieve veelheid.
Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?
Dat ik ook moest denken aan de verkoopbaarheid van mijn werk.
Ik doe nu met mijn werk wat ik wil doen en wat ik interessant vind en dat bleken de afgelopen jaren grote installaties te zijn die vrij onverkoopbaar zijn (lacht).
Ik probeerde in die werken het licht te schilderen, zonder verdere architectuur of structuur in datgene waar het licht zich in bevindt. Je ziet de ruimte niet, maar het licht is er wel in aanwezig.
De laatste tijd ben ik vooral bezig met het idee om een performatieve installatie te maken. Ook hier weer: vrij onverkoopbaar (lacht).
Mooiste moment tijdens het creatieproces?
(denkt na) Het gebeurt vaak dat er een moment is waarop ik denk dat iets niet lukt, maar uitgerekend daarna komt er dan meestal een moment dat ik iets nieuws ontdek: dat is een cool moment. In het creatieproces ben ik steeds op zoek naar iets en dan probeer ik te schipperen tussen het gericht naar iets toe werken en dat soms ook loslaten om te kunnen reageren op wat er onverwacht gebeurt. Bij het schilderen werk ik bijvoorbeeld met heel veel lagen verf. Dat is een materiaal dat onvoorspelbaar kan reageren, dus is er altijd sprake van een wisselwerking tussen mijn verlangen een beeld te maken en wat de verf ‘zelf’ doet.
Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?
Ik zou heel graag eens James Turrell (Amerikaanse artiest die voornamelijk werkt met licht en architectuur, n.v.d.r.) willen spreken. Hij maakt vaak lichtinstallaties waar je fysiek in gaat. Door het licht dat hij gebruikt, ontstaat er schijnbare ruimte-vervorming.
Iemand anders waar ik graag eens mee had gesproken, is de 18deeeuwse filosoof Edmund Burke. Meer bepaald had ik graag eens een discussie met hem gehad over “het sublieme”. Het is een heel moeilijk woord om te definiëren, omdat het over een gevoel vol contradicties gaat. Wat is nu subliem in vergelijking met wat het was in de 18deeeuw? Kunnen we dat woord überhaupt nog gebruiken?
Lievelingsmateriaal?
Op het moment is dat (artificieel) licht, pigment (dat vind ik zonder het ergens voor te gebruiken al super mooi) en kleurenfilters.
Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?
Dat weet ik echt niet (lacht). Ik heb niet echt een plan B.
Ik probeer nu te doen wat ik wil doen, op een zo goed mogelijke manier.
Er zijn periodes dat ik in de horeca werk, om ernaast te kunnen doen wat ik echt interessant vind. Dat evenwicht werkt voor mij. Er zijn veel mensen die iets zoeken dat ongeveer aansluit bij hun interesse, zoals workshops en lesgeven. Voor sommigen werkt dat goed, maar ik ben bang dat ik er te veel mee bezig zou zijn en niet meer aan mijn eigen werk zou werken.
Wie is jouw grootste steunpilaar?
Dat is op het moment zeker Bosse Provoost, mijn vriend. Sinds onze ontmoeting twee jaar geleden zijn we eigenlijk een onophoudelijk gesprek aan het voeren over ons beider artistieke praktijken. We hebben veel raakvlakken en zijn in hetzelfde geïnteresseerd, alhoewel we heel andere artistieke achtergronden hebben. Hij is theatermaker. Momenteel werk ik als scenograaf en lichtontwerper mee aan zijn nieuwe productie Matisklo,die op 15 november in première gaat in Toneelhuis.
Lievelingsbeeld?
Een paar beelden:
Der Mönch am Meer van Caspar David Friedrich, dat heb ik deze zomer voor het eerst gezien in Berlijn. Dat maakt soms zo een groot verschil ten opzichte van een print!
Grenzen des Verstandes van Paul Klee.
Encounters At The End Of The World, een ongelofelijk mooie documentaire, met geweldige onder-ijs-beelden.
Wat wil je nog graag doen?
Ik wil het komend jaar verder met mijn onderzoek naar een performatieve lichtinstallatie. Ik wil daarin zowel (artificieel) licht, geschilderde objecten en een tijdsduur verwerken. En ik speel met het idee om een animatiefilm te schilderen.