Emma tekent, schildert, kleit, danst, schrijft, knipt, plakt, en meer. Ze denkt dat ze al die dingen op eenzelfde soort manier benadert. Ze beheerst ze zeker niet tot in de perfectie, en dat probeert ze ook niet. Ze is op zoek naar lijnen, bewegingen en beelden die sterk doch knullig zijn. Die hinten naar een verhaal, maar niet het hele verhaal vertellen. Ze houdt zich veel bezig met maatschappelijke waarden die naar haar mening vaak veel te vastgeroest en beklemmend zijn.
geboortejaar: 1990
geboorteplaats: Amsterdam
woonplaats: Amsterdam
is bezig met vragen stellen sinds ze kan praten. Met tekenen al heel lang, op haar elfde verkocht ze armbanden en onderzetters die ze zelf maakte. Tien jaar geleden verkocht ze haar eerste tekeningen, en sinds ze afgestudeerd is van de Rietveld academie leeft ze van tekenen.
Waar is het allemaal begonnen?
Aan de eettafel bij mijn ouders, waar ik meestal zat te knutselen of tekenen, maar ook in de dierentuin Artis is Amsterdam, waar ik mijn hele kindertijd elke zaterdagochtend naar de tekenles ging. Ik bedenk me nu, dat ik daar altijd jaloers was op de kinderen die de dieren perfecter dan ik konden natekenen, terwijl ik ook wel doorhad dat mijn dieren die niet altijd helemaal klopten ook wel iets hadden.
Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?
“Als je groter werk maakt, kan je er meer geld voor vragen.”
Mooiste moment tijdens het creatieproces?
Als ik een lijn op papier zet, waarvan ik nog geen idee heb wat het gaat worden, en door te kijken naar wat de lijn met de witruimte doet een beeld/verhaal zie ontstaan op het papier.
Hetzelfde geldt voor een homp klei die ik vastheb, er drie keer in knijp en ineens een oud vrouwtje zie verschijnen. Ik hoef het dan alleen nog maar een beetje uit te werken. Dat voelt heerlijk.
Wat inspireert je niet?
Dure auto’s?
Waar ben je trots op?
Op dat het soms lukt mijn eigen gêne opzij te zetten voor dingen die ik belangrijk vind.
Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?
Ali Smith. Ik ben heel erg fan van haar boeken, en het kan haast niet anders dan dat ze een hele slimme/grappige/gevoelige/leuke vrouw is. Astrid Lindgren en Pina Bausch had ik ook graag willen ontmoeten.
Lievelingsmateriaal?
Een hele dunne pen, ecoline, mijn lichaam en klei.
Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?
Dan was ik waarschijnlijk psycholoog geweest. Of actrice.
Wanneer was je grootste twijfelmoment?
Ik heb al heel lang last van depressies. In die tijden voel ik nergens lust voor en vaak al helemaal niet voor dingen maken. Ik twijfel dan of de zin daarin ooit terug zal komen, en of dingen maken überhaupt van enig nut is.
Wie is jouw grootste steunpilaar?
Maaike, ze is al tien jaar mijn hele goede vriendin, Ik kan met haar alles bespreken. Ze geeft me nieuwe inzichten in de wereld, ze is warm, luistert en heeft een hele mooie smaak. Ze is echt mijn rots.
Lievelingsbeeld?
Dit plaatje vond ik ooit in een folder over inheemse beeldhouwwerken die in Amsterdam tentoon werden gesteld. Ik heb het nooit in het echt gezien, maar ik hou wel echt zielsveel van dit beeld.
Wat is je mooiste zin?
Ik denk dat dat Pipi Langkous haar leus
“Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan”
moet zijn.
Wat wil je nog graag doen?
Een dansvoorstelling maken, waar ik ook het decor zelf van bouw, de kostuums maak en misschien ook wel de muziek.
Waar werk je?
Ik werk thuis. Dat is deels fijn, maar vaak ook niet. Er is altijd nog wel een afwas, een dutje of iets anders dat ook gedaan moet worden. Ik wil nu met twee vrienden, die ook zeer mooie makers zijn, op zoek naar een atelier.
Meer zien van Emma?
makers over hun passie. 