Damon werkt als freelancefotograaf voor onder andere De Morgen en probeert in zijn werk zoveel mogelijk op zoek te gaan naar alles wat onder de noemer “kleurrijke rust” valt.
geboortejaar: 1996
opgegroeid in Maldegem
woonplaats: Gent
bezig sinds 2012 (denkt hij?)
Waar is het allemaal begonnen?
Toen ik enkele maanden geleden naar Gent verhuisde, vond ik mijn eerste cameraatje terug. Ik vermoed dat ik deze gekocht heb toen ik een jaar of acht was. Als kind hoorde ik verhalen over de levens van geweldige muzikanten, sporters, schrijvers, … die al op zeer jonge leeftijd hadden ontdekt waar ze goed in waren. Ik dacht vaak: “Dju! Waarom is mij zoiets niet overkomen?”.
Meer dan schoolreis-foto’s in erbarmelijke kwaliteit vond ik niet terug op het SD-kaartje dat nog altijd in mijn eerste camera zat, maar nu besef ik dat ik misschien al vroeger in fotografie was geïnteresseerd dan ik zelf doorhad.
Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?
Slecht advies lach ik meestal weg. Ik laat me graag beïnvloeden of adviseren door anderen maar wanneer het advies te ver van mijn eigen ideeën staat, belandt het meestal in de prullenmand van mijn hersenen.
Mooiste moment tijdens het creatieproces?
Het moment wanneer ik besef dat ik iets heb bijgeleerd tijdens het creatieproces en tot een nieuw inzicht ben gekomen, maakt me gelukkig. Meer en meer besef ik dat het proces minstens even belangrijk is als het eindresultaat.
Wat inspireert je niet?
95% van de influencers. Als er teveel vissen in dezelfde vijver zwemmen, wordt het water troebel.
Waar ben je trots op?
Ik durf eerlijk zeggen dat ik trots ben op de kansen die ik als jonge fotograaf heb gekregen en heb durven nemen. Het was een eer om als 18-jarige aan de slag te kunnen gaan als huisfotograaf van de beste concertzaal van het land: Ancienne Belgique.
Vandaag ben ik zeer gelukkig met mijn werk voor De Morgen en alle andere opdrachten waar ik dagelijks veel voldoening uit haal.
Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?
Amélie Poulain mag me op elk moment van de dag bellen om me mee te nemen op avontuur door Parijs. En mocht dat niet lukken: Patti Smith, zonder twijfel.
Lievelingsmateriaal?
Mag ik er 2 kiezen? Kleur en licht. Absorberen en reflecteren.
Het Belgische klimaat en stedelijk landschap zijn daarom helaas niet altijd mijn beste vrienden, maar ik kan mijn fotografisch geluk vinden in een oranje glas waar mooi licht op valt.
Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?
Oorspronkelijk had ik het plan om journalistiek te studeren om zo in de voetsporen van Kuifje te treden. Tot ik op mijn zestiende ontdekte dat een camera mij eigenlijk beter in de hand ligt dan een pen.
Wanneer was je grootste twijfelmoment?
Na elke periode van intensief creëren ga ik door een twijfelperiode. Is het wel goed genoeg wat ik heb gemaakt? Is het wel relevant? Pas na enkele maanden kan ik genoeg afstand nemen en oordelen over wat ik heb gemaakt. Vandaar dat ik – op gebied van mijn persoonlijk werk – genoeg tijd neem vooraleer ik iets aan de buitenwereld laat zien.
Wie is jouw grootste steunpilaar?
Mijn vrienden en ouders. Ze steunen me niet alleen in alles wat ik doe maar kunnen me ook op tijd en stond eens weg halen uit de magische fotowereld.
Lievelingsbeeld?
Dit beeld van Harry Gruyaert.
Wat is je mooiste zin?
“En ik u.”
Wat wil je nog graag doen?
In eerste instantie zou ik graag minder tijd verliezen zodat ik meer ruimte heb voor vrij werk. Op lange termijn zou ik graag een boek willen uitbrengen met een project dat ik voor ogen heb, experimenteren met film, meer schrijven en meer reizen/werken in het buitenland.
Meer zien van Damon?
makers over hun passie. 