Anne-Fleur maakt keramiek geïnspireerd door de vrouwelijke cyclus en het vrouwelijk lichaam.
geboortejaar: 1991
geboorteplaats: Sneek, Friesland
woonplaats: Utrecht
sinds januari 2016 bezig met keramiek
Waar is het allemaal begonnen?
Bij mijn lichtelijk ongezonde keramiek-verzameldrang. Ik speur altijd elke kringloop af en had op een gegeven moment twee complete theeserviezen en nog zo’n vijftig losse kopjes met schotels. Toen ik na m’n conservatoriumstudie geen zin meer had om singer-songwriter te zijn besloot ik maar eens een pottenbakcursus te gaan volgen. Dat vond ik zó leuk dat ik er een tweede cursus bij ben gaan doen! De meisjes (zo noem ik m’n keramiek) kwamen na een tijdje van nature.
Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?
Ik kan me zo niets herinneren. Ik heb wel slechte adviezen en vooral slechte meningen gekregen, maar het belangrijkste is denk ik dat ik daar tegenwoordig beter mee om kan gaan. In een boek van Brené Brown stond een quote van Theodore Roosevelt die me bij is gebleven, over dat het niet gaat om de criticus, of mensen aan de zijlijn die zeggen hoe het eigenlijk moet, maar om de persoon in de arena, die vecht, valt en weer opstaat.
Mooiste moment tijdens het creatieproces?
Het werk achter de draaischijf. Van een vormeloos hompje klei een herkenbaar object maken, dat vind ik zo fijn! Het draaien is voor mij echt een soort meditatie en yoga, maar dan met vieze handen. Soms weet ik van tevoren wat ik wil maken, maar meestal heb ik alleen een vaag idee waar ik heen wil. Het werkt dus ontzettend vrij en daarin kan ik nieuwsgierig en zoekende blijven tot het af voelt.
Wat inspireert je niet?
Mannenlichamen inspireren me niet zo. Ik probeer het af en toe, maar vrouwen zijn zo mooi met alle verschillende vormen die onze lichamen kunnen aannemen. Mannenlichamen zijn daarin toch een beetje saai. (lacht)
Waar ben je trots op?
Op dat ik plezier heb in wat ik doe, en dat ik mezelf en -in ieder geval een paar- anderen kan helpen in het inzien dat hun eigen lichaam prachtig is. Dat we onze lichamen niet hoeven te conformeren aan het schoonheidsideaal.
Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?
Ik ben fan van Emma, van Pot Yer Tits Away Luv. Ik vind haar en haar werk fantastisch. In december ga ik naar een retraite in Schotland en gaan we afspreken.
Ook wil ik heel graag nog eens met Lisa van Taarten van Jansen samenwerken. Dat zouden we ooit doen en dat schoot er toen bij in, maar ooit komt dat nog wel.
Lievelingsmateriaal?
Steengoed klei! Misschien ontwikkel ik ooit nog een liefde voor porselein, maar momenteel lukt dat nog niet helemaal met het draaien. Het is een stuk bewerkelijker dan steengoed klei.
Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?
Ik zou het eigenlijk niet weten. Ik werk naast mijn keramiek nog bij Werfzeep als zeepmaker, misschien dat ik dat dan meer uren zou doen.
Wanneer was je grootste twijfelmoment?
Mijn grootste twijfelmoment was nog vóór ik begon met pottenbakken. Ik zat namelijk al bijna drie jaar met het idee in m’n hoofd om een pottenbakcursus te doen, maar ik durfde het nooit en bleef maar twijfelen of ik het wel moest doen, en waar dan… Gelukkig heb ik het uiteindelijk wel gedaan!
Wie is jouw grootste steunpilaar?
Ik heb ontzettend veel steun aan mijn voormalige vriend gehad, in alle stress over shopupdates, of gewoon door met mij enthousiast te zijn als er weer wat uit de oven was. Maar ik heb ook ontzettend veel lieve vriendinnen die me helpen met hun enthousiasme, die m’n werk kopen of cadeau doen, die ik altijd kan lastigvallen met vragen of twijfels. En zeker ook de mensen met wie ik contact heb via Instagram, het voelt echt als een supportsystem daar, heel fijn.
Wat is je mooiste zin?
Niet al te lang geleden eindigde mijn relatie. Tijdens gesprekken daarover met een lieve collega van Werfzeep vertelde ze dat waar we vaak zeggen “het komt wel goed” haar man soms zei “het is al goed.” Dit vind ik zo krachtig. Het herinnert me eraan dat alles deel van het leven is. Alle mooie en verdrietige dingen, en dat je alles kan aangrijpen als een waardevol proces om van te leren. Het is al goed, ook al voel ik me verdrietig. Het hoort er allemaal bij.
Wat wil je nog graag doen?
Ik ben op het moment bezig met het schrijven en illustreren van een Tiny guide to heartbreak, die wil ik graag afmaken en laten drukken, iets waar ik nog nul ervaring in heb, dus best spannend. Ook wil ik ooit een boek schrijven, en misschien toch ook wel weer op het podium staan met mijn eigen nummers.
makers over hun passie. 