Sofie gaat de krant te lijf met een dikke alcoholstift en legt op die manier kleine, poëtische tafereeltjes bloot.

geboortejaar: 1989

geboorteplaats: Tielt

woonplaats: Pittem

bijna twee jaar bezig

Waar is het allemaal begonnen?

Ik ben al van kindsbeen af bezig met schrijven maar een wit blad beangstigt en frustreert mij enorm. In de cursus literaire creatie die ik volg, maakten we kennis met andere technieken om tot tekst te komen zoals de cut-uptechniek (William S. Burroughs hanteerde deze techniek) waarbij bestaande teksten verknipt worden om ze dan opnieuw samen te voegen tot een nieuwe tekst. De stap naar stiften in een bestaande tekst was snel gezet. En zo hoef ik nooit meer van een wit blad te beginnen (lacht).

Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen/gehoord?

Ik kreeg indirect advies om te doen wat aanslaat bij mensen. Terwijl ik liever iets doe waarin ik mijn hart en ziel kan stoppen. Bevestiging krijgen, mag niet de enigste stimulans zijn; het plezier van het scheppen primeert. Ik doe wat ik doe omdat het me gelukkig maakt.

Mooiste moment tijdens het creatieproces?

Wanneer ik over de krant gebogen zit en het gevoel heb dat ik een vondst vastheb. Eens het dan gestift is, kan ik echt beginnen kirren van plezier.

Wat inspireert je niet? 

Afwassen.

Waar ben je trots op?

Mijn allereerste stiftgedichten heb ik in het Depot Van Gevonden Gedichten gepost dat Canvas begin 2016 naar aanleiding van Gedichtendag had geopend. Uit meer dan 500 inzendingen konden mijn werkjes de jury meest bekoren. Daar ben ik nog steeds fier op.

Lievelingsmateriaal?

Artline 50N, 90N, Staedtler pigment liner en een zwarte bic.

Wie is jouw grootste steunpilaar?

Mijn vader. Hij is steevast mijn eerste lezer.

Wat is je mooiste zin?

“Mijn woorden zijn magische krachten
Vol ijzeren kleiduifgevoel
Diegenen die daar ooit mee lachten
Verkocht ik een dreun op hun smoel!”

Een gedicht van Joe Roxy, de beste fictieve dichter ooit.

 

Meer zien van Sofiestift?

Website

Instagram

Facebook