Noa maakt plezier.
geboortejaar: 1997
geboorteplaats: Wilrijk
woonplaats: Gent / Antwerpen
bezig sinds haar 6de
Waar is het allemaal begonnen?
Een echt startpunt kan ik niet benoemen. Wat ik wel weet is dat ik de smaak te pakken kreeg toen ik met mijn buurmeisje meeging naar de tekenschool. Sindsdien ben ik niet meer gestopt. Dank u buurmeisje! (lacht)
Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?
Ik heb héél lang nagedacht over deze vraag … Eindstand: ik ben blij dat ik mij het slechte advies niet herinner.
Mooiste moment tijdens het creatieproces?
Mijn creatieproces duurt nooit heel lang. Voor mij zijn de eerste seconden van een idee het creatieproces. Letterlijk dat “Eureka!” gevoel. Dat is een enorme bron van energie, ik word daar heel gelukkig van. Daarna kan ik weer enkele dagen voort met over dat idee te brainstormen en wat te finetunen.
Als een idee niet op enkele seconden boem erop is, dan werkt dat niet voor mij. Dat zal mijn ongeduldige aard zijn. (lacht) Daarna volgt natuurlijk de uitwerking, waar ook zeer mooie momenten mee gepaard gaan. Maar dat Eureka-gevoel is toch iets speciaal.
Wat inspireert je niet?
Ik heb nog nooit inspiratie gehaald uit een boek, behalve uit een kookboek misschien.
Waar ben je trots op?
Ik ben er trots op dat ik een bezige bij ben. Er zijn momenten waarop ik even moet uitblazen, maar mijn denkproces is een constante. Dat is heel leuk, maar ook heel vermoeiend. In een tijd waarin sociale media heilig zijn, treinen 431 kilometer per uur rijden en je op 6 uur tijd in de Big Apple bent, is het heel moeilijk als millennial én bezige bij om rust te vinden. Maar als puntje bij paaltje komt, ben ik daar niet naar op zoek. Ik geniet van een constante flow van bedenken en ontdekken.
Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?
De Britse beeldend kunstenaar David Shrigley. Zijn werken zijn fantastisch, maar zijn kijk op de (kunst)wereld nog beter. Ik kijk enorm naar hem op. Tegen een koffieklets met hem zou ik geen nee zeggen.
Lievelingsmateriaal?
Acryl en vernis.
Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?
Als kind wou ik graag archeoloog worden, tot ik had opgevangen dat je daar niet stinkend rijk van wordt en vooral veel op je knieën moet zitten. Daarna heb ik even getwijfeld om geschiedenis of kunstgeschiedenis te studeren. Misschien doe ik dat nog na mijn master. Ik ben nog jong dus er liggen veel opties open. (lacht)
Wanneer was je grootste twijfelmoment?
Mijn grootste twijfelmoment was vrij recent. In mijn laatste bachelor jaar heb ik de eerste zes maanden heel hard getwijfeld over waar ik nu eigenlijk mee bezig was. Uiteindelijk heb ik mijn draai gevonden en ontdekt wat ik graag wil doen. Na regen komt zonneschijn!
Wie is jouw grootste steunpilaar?
Het klinkt als een cliché maar mijn mama is mijn grootste steunpilaar.
Lievelingsbeeld?
Een lievelingsbeeld aanduiden is moeilijk, maar een beeld dat ik na lange tijd nog steeds niet beu ben is een schilderij van Grant Wood. ‘The Midnight Ride of Paul Revere’ is een werk dat tot mijn verbeelding spreekt. Telkens als ik ernaar kijk, blijven mijn ogen hangen. Heel gek, het lijkt te leven. Dat hebben de meeste werken van Wood wel, maar deze heeft iets speciaal meegekregen.
Wat is je mooiste zin?
“Je hoeft niet uit een kraan te komen om een spetter te zijn”
Wat wil je nog graag doen?
Ik heb een oneindig lange to do list met dingen die ik nog wil maken en doen, to be continued!
Waar werk je?
In het Atelier op school en mijn atelier in het ouderlijke huis.
makers over hun passie. 