Johanne tekent, maakt beeldverhalen en werkt haar illustraties in 3D uit.

geboortejaar: 1993

geboorteplaats: Wilrijk

woonplaats: Mortsel

studeerde in 2017 af als illustrator maar is eigenlijk altijd een tekenaar geweest.

Waar is het allemaal begonnen?

Als kind hield ik er van om veel te tekenen en eigen werelden te creëren. Ik herinner mij meer momenten al tekenend dan al spelend in de kleuterklas.

Ik was ook gewoon graag bezig met potloden. In mijn ouderlijk huis kan je nog altijd krabbeltjes op de muren en ingekleurde voegen tegenkomen.

Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?

Dat kan ik mij niet meer herinneren. Daar maak ik geen plaats voor in mijn geheugen (lacht).

Mooiste moment tijdens het creatieproces?

Als de spanning er nog in zit. Als je nog niet helemaal weet hoe het gaat aflopen, maar je wel het gevoel hebt dat het gaat kloppen of dat je iets nieuws gaat ontdekken.

Wat inspireert je niet?

Ontwerpen die noch subliem noch lelijk zijn. Lelijke designs daarentegen kunnen wel interessant worden. Ik hou ook van het imperfecte, het onhandige en het vuile met een beetje kitsch erbij.

Waar ben je trots op?

Dat ik blijf geloven dat het goed komt.

Wie zou je graag ontmoeten of met wie zou je graag samenwerken?

Ik zoek nog een schrijver om samen tot een verhaal te komen.

Lievelingsmateriaal?

Het liefst werk ik met een grafietpotlood. Het is een direct medium. Als ik een idee heb, kan ik snel iets op papier zetten. Met potlood kan je dunne, dikke, zachte en harde lijnen zetten, je kan krassen en uitvegen. De lijnen geven het gevoel weer zoals ik het wil: bruut, fragiel, kil. Ik gebruik daarnaast vaak een gom om te tekenen en om dingen op te lichten.

Met houtskool werk ik ook graag. Ik trek lijnen en veeg ze weer weg, om zo een schilderachtig effect te krijgen.

Daarnaast koester ik papier dat al een leven heeft gehad. Net als karton. Massief karton dat al wat vergeeld is bijvoorbeeld, dat gebruik ik graag in mijn maquettes.

Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?

Als tiener wou ik graag een dansopleiding volgen in het KSO. Ik danste toen in mijn vrije tijd. Maar dat idee werd snel afgeketst door mijn ouders.

Misschien was ik wel architect geworden. Ik ben altijd wel gefascineerd geweest door architectuur en ruimtelijke ordening. Als kind maakte ik huizen, appartementsblokken en steden uit kartonnen dozen, kisten, gevonden voorwerpen en elk mogelijk ander materiaal (lacht). Die fascinatie is er nog steeds en komt terug in mijn tekeningen en maquettes.

Wanneer was je grootste twijfelmoment?

Ik heb altijd wel twijfelmomenten over mijn werk. Voor ik begin, tijdens en als het af is. Maar het grootste twijfelmoment was tijdens mijn studie illustratieve vormgeving. Ik twijfelde of ik wel op mijn plaats zat en niet eerder in de vrije kunsten thuishoorde. Ik ben blij dat ik verder heb gezet. Nu ben ik wel een illustrator, maar dan op mijn manier (lacht).

Wie is jouw grootste steunpilaar?

Mijn ouders. Ze hebben mij altijd gesteund en aangemoedigd in mijn keuze.

Lievelingsbeeld?

Ik heb niet één specifiek lievelingsbeeld. Als ik er één moet kiezen dan kies ik voor het werk van Michèle Matyn.

Wat is je mooiste zin?

“Onze gevoeligheid voor kleine dingen en onze onverschilligheid voor grote is een vreemde tegenstelling”

Naar Blaise Pascal, Franse filosoof, 1623-1662

Wat wil je nog graag doen?

Verder doen waar ik nu mee bezig ben. Mezelf meer ontplooien in verschillende kunstvormen. Ik ben altijd al bezig geweest met verschillende kunstvormen zoals tekenen, sculpturen en performances. Momenteel ligt mijn focus op tekenen, maar die andere media wil ik ook nog verder uitspitten om er dan een geheel van te maken. Daarom volg ik nu een opleiding scenografie, als opstapje om dit te verwezenlijken.

Waar werk je?

Ik werk overal een beetje, maar vooral aan mijn tekentafel of aan de schildersezel.

Meer zien van Johanne?

Website

Instagram