Astrid giet haar poëtische verbeelding om in expressieve, pasteuze prenten.

geboortejaar: 1992

geboorteplaats: Kortrijk

woonplaats: Stasegem

bezig sinds 2016

Waar is het allemaal begonnen?

Als kind zat het tekenen al in mijn vingers. De tafel, de muur, de grond. Alles moest eraan geloven. Wasco’s en potloden waren mijn stempels. Op een dag kraste ik zelfs met een steentje een tekening in de auto… Nadien was het minder prettig!

Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?

Ik kan mij geen slecht advies herinneren, misschien luister ik daar niet naar. 

Mooiste moment tijdens het creatieproces?

Het moment waarop ik net op het goeie punt beslist heb om te stoppen. Plots is het af. Plots is het goed. Zalig!

Niets vervelender dan te beseffen dat je een beeld hebt doodgewerkt. Met verf, potloden en papier kan je geen control z meer uitvoeren.

Wat inspireert je niet?

(Volgens de norm) hele mooie afgelekte dingen.  Ik hou van krassen en deuken, een beetje lelijkheid, de imperfectie. De pure, afwijkende schoonheid in alle dingen.

Waar ben je trots op?

Op anderen.

Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?

Onlangs heb ik tijdens Night Air, een onderdeel van Festival van Vlaanderen, live op (geïmproviseerde) muziek getekend. Dat vond ik een hele fijne ervaring! Je zit helemaal in het moment en het tekenen vloeide even ritmisch op mijn blad. Ik heb goesting om meer samenwerkingen te doen met mensen die in een compleet ander vakgebied zitten. Muziek, dans, theater, mode … Dat lijkt mij ontzettend boeiend.

Lievelingsmateriaal?

Het liefst werk ik met verf omdat dat een heel direct medium is. Een klein kneepje uit een tube verf kan een heel blad kleur geven. Het is het gemak van de soepelheid van de verftoetsen dat mij zo aanspreekt. Daarmee kan ik snel dingen aanpassen en heb ik het gevoel dat alles nog mogelijk is. Met die ruwe penseelstreken en ongeslepen potloden werk ik aan beelden die een grote gevoelsmatigheid in zich hebben.

Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?

Ik blijf in het creatieve veld steken. Schoenen of handtassen ontwerpen, productontwerp of iets met interieur en design. Heel gericht naar iets toe werken, met een concreet resultaat of doel, dat brengt rust in mijn hoofd.

Wanneer was je grootste twijfelmoment?

Iedere keer vlak voor ik aan een grote opdracht begin voel ik de twijfel toenemen. Nog voor ik begonnen ben vraag ik mij af of het wel goed genoeg zou zijn. De truc is om dan eerst iets anders te schilderen of te tekenen, op een gegeven moment ben ik dan toch bezig met de hoofdzaak en ben ik die eerste barrière vlotjes over gesprongen.

Wie is jouw grootste steunpilaar?

Ik ben omringd door goeie vrienden en een warm familienest. Een fundament.

Lievelingsbeeld?

Dat is een postkaart van Frida Kahlo die ik als kind vond in een oude boekenwinkel waar ik me een weg moest graven tussen de boeken door naar de kassa.

Wat is je mooiste zin?

“Wij moeten zeer de moeite zijn, als zelfs de zee tot hier komt, weggaat, en zich weer bedenkt”

uit ‘gedichten voor gelukkige mensen’ van Bart Moeyaert

Wat wil je nog graag doen?

Ik wil graag een boek schrijven en illustreren. Het volledige plaatje rond. Op een dag in de  vroege ochtendzon, begin ik eraan.

Waar werk je?

Ik werk heel graag op verschillende plekken. Ik hou ervan om vroeg op te staan, mijn schragen en legplank ergens neer te planten in huis om daarna, nadat ik al het materiaal mee verhuisd heb, in de ochtendzon aan de slag te gaan. Telkens op een andere plek opnieuw beginnen. Dat vind ik een zalig gevoel.

Meer zien van Astrid?

Website

Facebook