Charlot doet aan conservatie, restauratie en reproductie van keramiek, en dan voornamelijk van tegels.
geboortejaar: 1992
geboorteplaats: Mechelen
woonplaats: Antwerpen
afgestudeerd in 2014. heeft eerst haar weg gezocht in vrijwilligerswerk, zo verschillende contacten gelegd en haar eerste grote opdracht binnengehaald. sinds 2016 werkt ze als zelfstandige in bijberoep.
Waar is het allemaal begonnen?
Als dochter van een keramiste ben ik opgegroeid tussen klei en draaitafel. Daar is de liefde voor keramiek ontstaan. Tijdens mijn studie Conservatie en Restauratie verloor ik mijn hart aan tegels door een inspirerende lezing van Mario Baeck, een doctor in de kunstgeschiedenis. Sindsdien ben ik een ware tegelfreak!
Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?
“Zou je niet voor een job met meer zekerheid kiezen?” is een advies waar ik om moet lachen. Het belangrijkste is toch dat je vol passie je beroep kan uitoefenen? In het begin is het inderdaad allemaal vrij onzeker en weet je niet naar waar het zal leiden. Maar als je je hart erin legt, zal je blijven groeien. Of daar geloof ik toch heel hard in.
Mooiste moment tijdens het creatieproces?
Bij restauratie is dat het moment waarop je de opvullingen en breuknaden begint te retoucheren en het object optisch terug één geheel maakt. Alle stadia daar voor zijn intensief werken, zeker wanneer je in weer en wind op de stelling tegelpanelen staat te restaureren. Dan is het retoucheren even tot rust komen. Het werkt zelfs therapeutisch.
Bij het reproduceren gaat mijn haar van opwinding rechtstaan bij het openen van de oven en het zien dat de glazuurkleur exact dezelfde is als de omliggende originele tegels!
Wat inspireert je niet?
De nieuwste snufjes. De nieuwste iphone en het nieuwste van het nieuwste dat nu allemaal op de markt komt, doen me zeer weinig. Ze zeggen weleens dat ik een oude ziel ben.
Waar ben je trots op?
De laatste grote opdracht die ik heb uitgevoerd met Melissa Vandevijvere. Zij heeft haar eigen restauratiebedrijf Cerafine en samen hebben we de volledige gevel van de oude drukkerij ‘Dagblad Vooruit’ in Gent gerestaureerd. We hebben vijf maanden op de stelling gestaan om alle tegels te reinigen, op te vullen en te retoucheren. Er ontbrak ook een heel groot aantal tegels. Ik heb voor die restauratie 1200 nieuwe keramische tegeltjes gemaakt die mee tussen de oude werden verwerkt. Het project heeft ons bloed, zweet en veel plezier opgeleverd. (lacht) Wanneer ze dan de stelling weghalen en je ziet het eindresultaat vanop afstand, dan krijg je tranen in je ogen van geluk en trots. Het is een prachtig gebouw. Op zo’n moment zie je de dankbaarheid van je beroep, als het gebouw opnieuw kan stralen in zijn oorspronkelijke glorie.
Wie zou je graag ontmoeten of met wie zou je graag samenwerken?
Mijn grote voorbeelden en de meest inspirerende mensen in mijn beroep heb ik al ontmoet in de afgelopen jaren.
Lievelingsmateriaal?
Keramische tegelpanelen of afzonderlijke tegels.
Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?
Goede vraag. Vanaf mijn ontdekking van de studie conservatie/restauratie, ben ik meteen mijn hart verloren aan het beroep. Misschien verpleegkunde? Dat is ook een zeer dankbaar beroep. Eigenlijk zit dit een beetje in dezelfde lijn, nu ben ik een verpleegster voor keramiek. (lacht)
Wanneer was je grootste twijfelmoment?
De twee jaren tussen afstuderen en mijn eigen zaak starten. Dat waren enorm zoekende jaren. In die twee jaar heb ik veel vrijwillig gewerkt in restauratie, ben ik mee oude tegels gaan uitbreken, advies gaan geven in musea, heb ik meegewerkt in een depot. Tegelijkertijd heb ik in de horeca gewerkt, ben ik aan een hogeschool gaan werken … Het was een beetje een zoektocht naar welke richting ik wou uitgaan.
Wie is jouw grootste steunpilaar?
Dat is denk ik wel vrij zeker mijn moeder. Zij heeft me heel veel geleerd over keramiek (doet ze nu nog steeds) en heeft me altijd gesteund in iedere keuze die ik maakte. Ze heeft een grotere keramiekoven dan ik. In haar oven kunnen meer tegels en dat is nodig voor de grote hoeveelheden reproducties die ik moet maken. Als gevolg werk ik meer in haar atelier dan in dat van mij, waardoor ik eigenlijk heel veel van haar plaats opeis. Zij maakt plaats vrij zodat we er samen kunnen werken. Onvoorwaardelijke liefde.
Daarnaast heb ik nog niet lang een nieuwe vriend. Hij is een frisse wind in mijn leven op verschillende vlakken, waaronder in mijn zaak. Ik ben vaak iets te hard gefocust op het uitvoerende, maar vergeet dan weleens de financiële en functionele aspecten. Op die korte tijd heeft hij mij al heel wat nieuwe inzichten gegeven.
Lievelingsbeeld?
Villa Olga in Blankenberge. Die is van onder tot boven betegeld en heeft een prachtige loggia. Een pareltje!
Wat is je mooiste zin?
“Restaureren is waarderen”
Wat wil je nog graag doen?
Ik wil eigenlijk graag verder doen hoe ik bezig ben. Ik ben traag maar gestaag aan het groeien en aan het bijleren. Bij iedere opdracht leer ik nieuwe dingen en kom ik mezelf steeds meer tegen.
Waar werk je?
Ik deel mijn atelier met vrienden. Lennart Van Uffelen en zijn partner Julie Mulders hebben samen een oude diamantslijperij gekocht. Daar heeft Lennart nu zijn atelier van gemaakt voor Studio Part. Hij heeft daar een plaats vrijgehouden voor mij en Anne Goovaerts, die daar haar schoenen ontwerpt en maakt.
Beste Charlot, het is duidelijk, waar het hart van vom is loopt de mond van over. Ik en bij uitbreiding de leden van vzw VUHK en het bestuur van het Stadsmus hebben van onze ontmoeting in 2013 en de daaropvolgende samenwerking nog geen moment spijt gehad. We wensen je dan ook veel succes met al je projecten en hopen op een verdere vruchtbare samenwerking in de toekomst.
LikeLike