Robin houdt van maken in alle vormen. Ze is voornamelijk tekenaar, maar houdt zich naast illustreren ook bezig met schilderen, schrijven, knippen, plakken, verzamelen, naaien, knutselen en prutsen.

geboortejaar: 1996

geboorteplaats: Nijmegen (Nederland)

woonplaats: Brussel

altijd al kliederend bezig geweest, sinds een jaar of vijftien makend.

Waar is het allemaal begonnen?

Ik maakte mijn eerste grote werk met wasco op de vers geplamuurde muren bij mijn ouders thuis. Toen heb ik mijn eerste schetsboek gekregen, waarin ik wél alles mocht onder kriebelen. (lacht) Sindsdien ben ik blijven tekenen. Op mijn zeventiende besloot ik audiovisuele kunsten te studeren en  op mijn eenentwintigste beeldverhaal.

Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?

“Zorg ervoor dat je werk verkoopbaar is.”

Mooiste moment tijdens het creatieproces?

Wanneer ik in een flow zit, voelt het alsof mijn intuïtie alles plots op de juiste plek zet en ik zelf niets meer hoef te doen. Dan voel ik me stiekem een beetje een valsspeler omdat het zo vanzelf gaat. Verder geniet ik zelf als perfectionist van de momenten waar het proces als hoofddoel aanvoelt en ik mijn verwachtingen over het eindresultaat kan loslaten. Creëren is spelen! (lacht)

Wat inspireert je niet?

Opdrachten die te hard gekaderd zijn en de (door mij geprojecteerde) verwachtingen van anderen.

Waar ben je trots op?

Ik ben er dankbaar voor dat ik kunst een groeiende plek in mijn leven kan geven. Dat is niet altijd gemakkelijk. Vaak voel ik mij geen “echte” kunstenaar, omdat ik er niet fulltime voor ga, omdat ik geen medium kan uitkiezen of omdat ik nog altijd niet weet wat mijn stijl nu eigenlijk is. Daarom ben ik trots op die voorbijflitsende momenten waar ik mezelf toch kan wijsmaken dat dat is wie ik ben.

Wie zou je graag ontmoeten of met wie zou je graag samenwerken?

Ik heb veel makers die mij inspireren en wiens werk ik heel graag zie, zoals Hilma af Klint. Aidan Koch haar beeldverhalen hebben mij tijdens mijn studies geprikkeld en doen beseffen dat een beeldverhaal veel breder kan zijn dan wat ik tot dan toe altijd dacht. Toch zou ik bij het samenkomen met de makers waar ik naar opkijk misschien wel helemaal dichtklappen omdat ik te geïntimideerd zou zijn.

Verder geloof ik dat samen werk maken ook wel echt iets is waarvoor je een persoonlijke klik met elkaar moet hebben, en ik heb genoeg getalenteerde makers dichter rond mij met wie ik graag nog samen iets wil creëren.

Lievelingsmateriaal?

Eender wat er op dat moment mijn makerszin kriebelt, en dat verschilt op ieder moment. Ik kan me echt niet aan één materiaal houden. Ik wil niet alleen altijd iets nieuws uitproberen, maar houd ook van de combinatie van veel materialen en texturen bij elkaar. Op dit moment ben ik fan van pastelkrijt en carbonpapier, houtskool en wol.

Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?

Waarschijnlijk iets met therapie/psychologie. Ik ben altijd gefascineerd geweest door het menselijk wezen en hoe we ons verhouden tegenover elkaar en de wereld. Toch kan ik me geen leven zonder creativiteit inbeelden. Het moest dit zijn en niets anders. (lacht)

Wanneer was je grootste twijfelmoment?

Na het afstuderen raakte ik een halfjaar geen potlood aan. Plots vroeg ik me af: ben ik nog wel een kunstenaar als ik op dit moment geen kunst maak? Tsja, een terugkerend motief: twijfels.

Wie is jouw grootste steunpilaar?

Ik vind mijn steun in anderen en hun werk. Wanneer ik word geteisterd door vragen rond zingeving en maatschappelijke waarde, kijk ik naar andere mooie makers. Als ik in de drukte van deze voorbijflitsende wereld werk vind dat mij vastgrijpt, ontroert, dan word ik eraan herinnerd waarom kunst maken belangrijk is.

Lievelingsbeeld?

Wat is je mooiste zin?

Voor mijn masterproef “Ik ontwaak in een bed vol zout”, schreef ik over verlies en zingeving na dat feit. Er is een zin die ik daarin verwerkte die nog altijd resoneert.

“Overal waar ik je zoek, vind ik je niet, maar waar ik je niet zoek, overal.”

Wat wil je nog graag doen?

Er zitten denk ik nog een aantal onuitgegeven boeken in mij. Verder wil ik vooral gewoon blijven maken. Tentoonstellingen, werken verkopen… En dingen zoals het maken van een album cover lijken mij ook echt heel fijn om te doen.

Waar werk je?

In mijn atelier heb ik alles wat ik nodig heb (en meer). Ik probeer er orde te creëren in mijn eeuwige lopende verzamelingen en geniet ondertussen van de creatieve chaos die het er mag worden als ik in de weer ben.

Komen die verzamelingen terug in je werk?

Ik verzamel van alles wat mijn aandacht trekt op dat moment. Stenen, schelpen, stukjes plastic, kralen, knopen, veren, takken, enzovoort. Het is voor mij het begin van maken in die zin dat het een manier is van een bepaalde blik op de wereld te werpen en op zoek te gaan naar inspiratie in de dingen om mij heen. Een verweerde sticker op een lantaarnpaal wordt een compositie van texturen, de tak op de grond biedt nieuwe vormen waar ik zelf nooit aan had gedacht. Verder denk ik ook dat de verzameling een werk op zich is. Ik weet nog niet hoe groot ze zal worden. Mijn atelier begint ondertussen aardig vol te raken. (lacht)

Meer zien van Robin?

Instagram