Ricky is een hedendaagse beeldenmaker die zijn beelden haalt uit het creatieproces. Hij gebruikt het toeval, spontaniteit en flow als motor en motief.

geboortejaar: 1979

geboorteplaats: Zoersel

woonplaats: Temse

bezig sinds 1998

Waar is het allemaal begonnen?

Als student had ik heel specifieke interesses. Ik was goed in de leerstof die me aansprak, maar voor de dingen die me koud lieten deed ik weinig of geen moeite. In het derde middelbaar ging ik naar het kunstsecundair onderwijs. Ik denk dat ik toen echt wist wat ik wou: kunst maken.

Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?

Maak groter werk, want dit kunnen we niet verkopen aan een prijs die interessant is.

Mooiste moment tijdens het creatieproces?

Het moment waarop je het blad papier dat je net hebt afgedrukt vanonder de pers haalt.

Wat inspireert je niet?

Mainstream platte cultuur is iets wat me totaal koud laat. Natuurlijk kan je wel eens een guilty pleasure hebben, maar het zijn toch die kleine pareltjes van verwondering waar ik naar op zoek ben.

De dingen waar anderen aan voorbijgaan maar die een enorme schoonheid herbergen. Dat kan een stukje tekst zijn, een composition trouvée, een toevalligheid, kunst …

Dingen die niet met passie zijn gemaakt, raken me doorgaans niet. Het gaat vooral over alert te blijven, kritisch te denken, en niet te snel content willen zijn. Ik ben een meerwaardezoeker.

Waar ben je trots op?

Ik heb in 2010 meegedaan aan De Prijs Van Asse. Dat was een vrij belangrijke prijs die werd ingericht door Galerij De Ziener te Asse. Er waren heel veel deelnemers, dus ik was sowieso al vereerd dat ik bij de tien genomineerden bleek te zitten. Helemaal gek werd het toen ik van die grote mijnheer Jan Hoet een eervolle vermelding kreeg voor mijn werk.

Verder ben ik trots op mijn deelname aan de canvascollectie. Daardoor heeft mijn werk zes weken in BOZAR gehangen. Ik heb ook twee jaar zelf een kunstgalerij in Temse gehad. Hoewel dat commercieel gezien niet echt een succes was, maakt het me toch trots omdat de meeste van de kunstenaars die ik heb tentoongesteld in museale collecties zijn terechtgekomen. Ik wil daarmee niet zeggen dat dat mijn verdienste is, maar het betekent toch dat ik een goeie neus blijk te hebben voor goed werk. (lacht)

Wie zou je graag ontmoeten of met wie zou je graag samenwerken?

Goh, ik heb niet echt idolen. Er zijn natuurlijk wel kunstenaars wiens werk ik erg goed vind, maar samenwerken is voor mij geen must. Voor mij is mijn kunst een individueel proces.

Maar als ik dan toch graag met iemand iets zou gaan drinken op een terrasje dan ga ik voor  Marina Abramovic, Jan Hoet of Walter Swennen. Niet voor Tuymans, dat zou een nogal eenzijdig gesprek worden.

Lievelingsmateriaal?

Papier.

Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?

Dat weet ik niet, maar ik had zeker depressief thuis gezeten dan.

Wanneer was je grootste twijfelmoment?

Ik had beter wat meer getwijfeld in mijn leven. Ik ben vrij impulsief, wat me zowel al successen als verdriet gebracht heeft. Maar ik besef wel dat zij die te veel twijfelen, ook niet veel successen behalen.

Wie is jouw grootste steunpilaar?

Mijn vrouw Michelle, zonder twijfel.

Lievelingsbeeld?

Ik heb niet echt een favoriet beeld. Ik heb honderden werken thuis in kaften, en mijn favorieten veranderen heel snel. 

Maar misschien is deze toch bijzonder. Het is mijn eerste olieverfschilderijtje op papier, waarna er nog velen zijn gevolgd.