Janis misleidt degenen die willen misleid worden.


geboortejaar: 1991

geboorteplaats: Gent


woonplaats: Gent

bezig sinds 2006

Waar is het allemaal begonnen?

In een café in Gent toen ik vijf was.
Dat was de eerste keer dat ik begeesterd was door iemand die een munt deed verdwijnen. Die Hollandse man klapte ook uit de biecht waardoor ik de volgende dag op de speelplaats munten deed verdwijnen. Het was pas tien jaar later wanneer ik de goochelkunst wat aandachtiger onder handen nam.


Wat is het slechtste advies dat je al hebt gekregen?

Dat ik moet proberen mij normaal te gedragen.

Mooiste moment tijdens het creatieproces?

Ergens in mijn ‘notitietjes’-schuif van mijn bureau vind ik een papiertje terug waar flarden van tekst op staan en dan weet ik weer wat mijn mooiste creatie-momenten zijn. Dat is in een weide in Zuid-Frankrijk.
Pak een stoel en zet hem op een weide. Daar waar je een hele dag geen mensen tegenkomt.


“C’est bon pour le moral” zou ik mijn grootmoeder kunnen horen zeggen, terwijl ze in haar keuken een konijn in stukken hakt. Ik probeer van tijd tot tijd bij haar op bezoek te gaan nabij het Frans dorpje Vivier-Les-Montagnes. Ze woont er best wel afgelegen. Dan neem ik één van haar mooie witte stoelen uit de voortuin en dan ga ik ermee op pad. 
Het geeft een prettig, absurd gevoel. De restricties over wat ik als mogelijk beschouw, vervagen een beetje. 


Wat inspireert je niet?

Mijn haar wassen in de ochtend.


Dat is iets wat ik normaal niet doe. Mijn koffie smaakt dan precies een beetje anders. Ik krijg daar stress van.


Deze keurige praktijken komen tot stand wanneer ik mezelf niet presentabel acht voor iets wat belangrijk aanvoelt. Zoals een optreden. 
Zolang het optreden van die dag nog geen verleden tijd is en de stress nog met de scepter zwaait, ben ik een gewassen kop zonder inspiratie.

Waar ben je trots op?

“Subtiliteit en stillistische brille lijken maar paarlen voor de zwijnen te zijn”, zou Voltaire zeggen. Maar continuïteit loont uiteindelijk wel. 
Dus ik ben in bepaalde mate wel trots dat ik ben doorgegaan met wat ik nu doe.

Als kind ben ik toch wel vaak ‘gestopt’ met dingen. Van scouts, tot karate, etc… , ik had er geen goesting in als het puntje bij paaltje kwam. Ik werkte zelfs eventjes in de KBVB als officiële scheidsrechter (lees: nobele pispaal) voor katerende zondagsvoetballers om een centje bij te verdienen. Daar ben ik dan gelukkig wel mee gestopt. Ik weet soms niet meer of mijn passie eigenlijk nog wel een vrije keuze is.

Met een beetje geduld is alles ook een beetje draaglijker. Ik zit niet te kijken in de spiegel hoe snel mijn haar groeit. Ik heb er vertrouwen in dat mijn haar zeker aan het groeien is. Evenwicht en ontspanning heb ik daardoor toch wel altijd als iets deugdzaams beschouwd.

Wie zou je graag ontmoeten/met wie zou je graag samenwerken?

Ik zou wel eens een cola willen drinken met Putin. 

Of bij nader inzien toch niet.
Anders had ik wel heel graag eens de goochelaars Dani DaOrtiz en Helder Guimaraes ontmoet. Een avondje uit met de kaarten.

Met wie ik nog zou willen samenwerking weet ik niet. Dat is iets wat zich op een organische manier aanbiedt.

Lievelingsmateriaal?

Ik hou van details.
Ze zijn zoals verborgen holtes. De revelatie ervan prikkelt ons.
Een beetje zoals de lege ruimte tussen de letters van een woord. 
Omdat dat ook mee de letters vormt.



De speelkaarten.
Kaarten schudden kan op meer manieren dan we zouden durven geloven. Je houdt het niet voor mogelijk. 
Ze bieden een waaier aan symbolische interpretaties.
Wanneer ik een spel kaarten bovenhaal bij nietsvermoedende mensen zie ik soms rare gezichten. De simpele handeling van het omdraaien en tonen van een kaart kan al voor hevige emoties zorgen. Dat maakt van de speelkaart iets mystiek.
Ik hou van de onvoorspelbaarheid tijdens het goochelen en de psychologische subtiliteiten die het met zich meebrengt.

Uiteindelijk gaat het vooral over connectie maken met mensen.

Wat had je gedaan als je dit niet had gedaan?

Misschien wel antiquair of iets dergelijks. Op zoek naar curieuze objecten die de wereld ondersteboven keren.

Wanneer was je grootste twijfelmoment?

Ik heb altijd het gevoel gehad dat het moeilijkste kruispunt nog in de toekomst zou zitten (of zal blijven) zoals de wortel aan een stok. 


Wie is jouw grootste steunpilaar?

Al mijn steunpilaren zijn mijn grootsten. Ik hoop alleen dat ik als een even grote steunpilaar kan dienen.

Lievelingsbeeld?

Wat is je mooiste zin?

“Meer dan de helft van mijn doen, is minder dan de helft van wat ik niet 
heb willen doen.”

Dat is een zin die ik regelmatig gebruik tijdens mijn acts. Het brengt de toeschouwers eventjes uit balans op een speelse wijze. Werkt heel goed als misleiding.

Wat wil je nog graag doen?

Ik verdiep mij een beetje in van alles maar wel met een bepaalde gerichtheid. Het is in mijn ogen een kwestie van lekkere ingrediënten juist te combineren. Ik probeer de lotsbestemming van de tijd en energie te verdelen in functie van waar het schip geraken moet. Een voorstelling verwezenlijken waarin magie, muziek en poëzie zegevieren. Waarin het onmogelijke gebeurt aan de hand van intrigerende vaardigheden. Waardoor de goochelkunst via schuine paden aloude clichés achter zich laat. Met de goede zegening van verhaal en spel, maar verzegeld met besluipende ontrafelingen. Iets gevaarlijks, roekeloos, maar dan stijlvol.
Ik vertrouw in de tussentijd op wat mijn scheten mij toefluisteren.

Waar werk je?

Meer zien van Janis?

Website

Janis is op 5 mei 2020 overleden.